Wake Up Me

เวลาไปที่เก่าๆ ที่เราเคยเจอกัน มันก็คิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้นอยู่เหมือนกันนะ
เราปล่อยความรู้สึก ให้นึกถึง เราไม่สามารถหยุดความคิดขณะนั้นได้
ภาพเหล่านั้นมันยังชัดเจนในความรู้สึกเสมอ ถึงแม้ว่ามันจะผ่านมานานมากแค่ไหนก็ตาม
และใจก็ยังหวังเหมือนกันนะ ถ้าย้อนเวลากลับไปอีกครั้ง ก็คงจะดี

อืม... เรื่องย้อนเวลามันไม่มีทางเป็นไปได้ ก็ช่างมัน
เรื่องราวต่างๆ ถูกเก็บลงในลิ้นชักความทรงจำ ให้วันนึงผ่านมาแล้วคิดถึงเท่านั้น
ยังกลับไปดูรูปในบางครั้งที่คิดถึงนะ แต่ท่องไว้ตลอดว่าเราจะไม่ยอมแพ้
ไม่มีทางปล่อยให้ใจต้องไปทุกข์อีกแล้ว ความสุขปนทุกข์ มันไม่ดีกับเราขนาดนั้นหรอก

การหลอกตัวเองว่ามันดี มันโอเค ทั้งๆ ที่นานไปยิ่งไม่โอเคนี่มันเจ็บมากนะ
ทุกข์มันมากกว่าสุข แต่ความสุขมันทดแทนโดยการที่เราได้พบกัน แบบนานๆ ครั้ง
ซึ่งนั่นไม่ได้แปลว่าจะสุขได้นาน มันสุขจากการคิดไปเอง คิดว่าอีกคนเขาให้ความพิเศษกับเรา
ซึ่งความเป็นจริงมันไม่ใช่เลย มันก็แค่น้ำใจดีๆ ที่พอจะมีให้กับคนอื่นๆ ได้เช่นกัน

ปลุกตัวเอง ดึงสติเสมอ ที่เราต้องกลับไปจมกับเรื่องที่เคยเกิดขึ้น
คงเป็นเพราะเรายังรู้สึกล่ะมั้ง ...
เอาเถอะ ไม่ช้าก็เร็วความรู้สึกนี้จะหายไปเอง เราจะผ่านมันไปให้ได้
ผ่านไปโดยที่เราสามารถไม่หันกลับไปมองเขาด้วยสายตาแบบวันเก่าอีกต่อไป

gg.