วันจันทร์ที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

ความจริงก็คือ...

ฉันเลือกเดินออกมา... แล้วมองเธอให้น้อยลง
ไม่ร้องไห้ เพราะเตรียมใจไว้นาน
ไม่แสดงออกว่าเสียใจ ไม่ได้หมายถึงว่าไม่เป็นไร
เจ็บ... แต่ก็บอกตัวเองทุกวัน ว่าเราหมดเวลาอ่อนแอ

ถึงเวลาที่เราต้องก้าวต่อ
เธอเดินบนทางของเธอ ฉันเดินบนทางของฉัน
ยอมรับความจริง เลิกคิดว่าเธอจะคิดตรงกัน
ใจยังรู้สึกอย่างวันนั้น แต่ช่างมัน เดี๋ยวก็ดีเอง
gg.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น