วันอาทิตย์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2562

another




I want to know ...

sometimes I feel you but I know we never meet again
and I hope we will be together somewhere, maybe another universe.

you love me.
you care for me.
just you and me. 

in
somewhere is nowhere.



วันอังคารที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2562

restart ถ้าอยากเริ่มต้นใหม่ ก็อย่าขังตัวเองไว้ที่เดิม

บางครั้งเราอาจกักขัง หน่วงเหนี่ยว ตัวเราไว้กับอดีตที่เหมือนจะสวยงาม

ใช่... ถ้าเราอยากลืมให้ได้ เราก็ต้องพาตัวเองออกไปจากพื้นที่ตรงนั้นให้ได้เสียที

วันนี้เป็นอีกครั้งที่เราตัดสินใจอันฟอล IG เขาไป เพราะการที่ฟอลไว้ ทุก ๆ วันที่เห็นมันยิ่งตอกย้ำ มันยิ่งมีความรู้สึกแปลก ๆ คุกรุ่นอยู่ข้างในเสมอ เราคิดอยู่หลายครั้งว่าเราควรทำอย่างนี้ไหม และคิดว่าถ้าหากเราทำใจได้ การกลับไป follow ติดตามเรื่องราวของเขา ก็อาจเป็นเรื่องธรรมดา ๆ ที่เราสามารถจะมองเห็นได้โดยที่ไม่รู้สึกอะไรอีกแล้ว

แต่เปล่าเลย ถ้าถามตัวเองดี ๆ อีกที วันแต่ละวันที่ยังเห็นเรื่องราวของเขา มันไม่เคยมีความรู้สึกว่างเปล่าอยู่ในนั้น และสำหรับตอนนี้มันก็นานเกินไป ที่เราไม่สามารถลบเขาออกไปจากความรู้สึกได้ ซึ่งแม้มันจะเป็นความรู้สึกอันน้อยนิดแต่มันก็ทำให้เรารู้สึกบางอย่างในใจได้ไม่น้อย

การตัดสินใจครั้งนี้จะถือว่าเป็นการลาจากแต่โดยดีที่สุด การจากในแบบที่เราเคยเสียดาย เคยคิดว่าถ้าครั้งหนึ่งกลายเป็นคนที่ไม่รู้จักกันแล้วเราคงเสียใจมาก ๆ และคงรู้สึกไม่ดีสักเท่าไหร่ ตรงกันข้ามเมื่อวันนี้มาถึงจริง ๆ ซึ่งมันก็มาถึงนานแล้วล่ะ เรากลับไม่รู้สึกเสียใจอะไร แต่กลับคิดว่า มันถึงเวลาที่เราจะได้ปลดล็อคตัวเอง และปลดปล่อยตัวเองไปจากเขาสักที

เราดีใจที่ครั้งหนึ่งเราได้พบกับเขา
เราเคยเสียใจที่ครั้งหนึ่งไม่เคยอยู่ในสายตาเขา
เราเคยปวดใจในวันที่เขาเฉยชากับเรา
เราเคยนึกพอใจ และคิดไปว่าสักวันเขาคงเปิดใจ

ใช่ ฉันเคยคิดไปเอง ว่าจะมีสักวัน ที่เรากับเขาจะจูนเข้าหากันได้ แต่ความจริงมันไม่เลย มันไม่มีสัญญาณที่ดีใด ๆ ด้วยซ้ำ แถมยังมีแต่เราคนเดียวที่คิดไปว่า สิ่งที่เขาทำคือการให้ความสำคัญกับเรา ซึ่งจริง ๆ มันคือการกระทำทั่ว ๆ ไป ที่คนรู้จักจะปฏิบัติต่อกันเท่านั้นเอง

วันนี้ฉันจะตื่นสักที ฉันควรจะตื่นและเดินออกไปโดยไม่เสียดายช่วงเวลายาวนานที่ผ่านมา วันนี้เขามีความสุขดีแล้วในโลกของเขาที่ไม่มีเรา และเราก็มีความสุขดีแล้วในโลกของเราที่ไม่มีเขา ไม่มีใครสูญเสียอะไร เราเพียงแค่กลับไปยืนในจักรวาลชีวิตของเรา

การทำเป็นลืม ๆ กันไปแบบนี้

คงเป็นตอนจบที่ดีที่สุดสำหรับเรากับเขาแล้ว
6/10/2562
12.29 am

วันศุกร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2562

How about u?

เป็นไงมั่ง?

ไม่ได้คุยกันนานเลยเนอะ นานขนาดนี้น่าจะลืมเราไปแล้วอะดิ 

ไม่เป็นไรหรอกเราไม่ได้ว่าอะไร เรื่องที่ผ่านมามันก็คืออดีต มันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกที่วันนี้ จะจำกันไม่ได้

นั่นไม่ใช่ประเด็น ที่อยากคุยด้วยในวันนี้หรอก จริง ๆ แล้วก็แค่อยากมาทักทาย อยากถามว่าสบายดีไหม ในฐานะเพื่อนที่เคยรู้จัก เราก็รู้นะ ว่าตอนนั้นเราก็เด็ก ทำอะไรไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่ อาจไม่ใช่คนที่นายประทับใจ แต่ก็ยังหวังลึก ๆ ว่านายจะยังพอจดจำกันได้บ้าง เพียงเศษเสี้ยวหนึ่งในความทรงจำก็ยังดี